17 Kasım 2010 Çarşamba

İlk Bayramımız

Bebeğimin ilk bayramı bu bayram,aslında doğduktan sonraki bayramı ilk bayramı olucak ama ben bu bayramı ilk bayramı olarak saymak istiyorum.Çünkü o benim kalbi pır pır atan,şeftali büyüklüğündeki, elleri,kolları,bacakları oluşmuş artık bir bebek görümünde olan miniğim.Dün bayramın ilk günü iyi geçti,aile büyüklerimize gittik,güzel yemeklerinden yedik.Bebeğim de mutluydu sanırım beni hiç üzmedi.Yalnız akşama doğru biraz ateşim yükselir gibi oldu korktum.Ama şimdi iyiyim,grip olmam umarım. Doktor randevumuz 26'sında o zaman tam 13 haftalık olucak. Acaba cinsiyeti belli olur mu?Sizinkiler kaç haftalıkken belli olmuştu?Bir an önce cinsiyetini öğrenmek istiyorum,tabi kız ya da erkek olması fark etmez sadece belirsizlik beni meraklandırıyor.Bir de yapılacak olan testler var,inşallah bir aksilik çıkmaz.Pek aklıma getirmemeye çalışıyorum ama insan ister istemez endişeleniyor.Onun dışında işyerinde hala çok yoğunuz ama bu bayram arası iyi geldi yoksa bitip tükenmeme az kalmıştı. Tabi bir de okul var. Tez önerimi Şubat'a kadar yetiştirmem gerek yoksa yüksek lisansım yanıcak.Bazen çok bunalıyorum ama hepsi geçicek diyorum sen neler atlatmadın ki Ayça bunu da atlatırsın diye kendime gaz veriyorum :-)
Hala kilomda bir değişiklik yok ama bana sanki genişliyorum gibi geliyor.Yemeklerle aram pek iyi değil.Az yiyebiliyorum,ama çok şükür midem bulanmıyor.Umarım gerekli besinleri bebeğime verebiliyorumdur. Tek kötü yanım fazla su içmiyorum,su işini mutlaka halletmem gerek.İlerde amniyon sıvısı azalırsa diye vicdan azabı çekiyorum,umarım öyle birşey olmaz.Büyük tuvalete çıkamama ve bel ağrısı dışında bir sıkıntım yok onlar da zaten çok zorlamıyor.Keşke herkesin hamileliği böyle geçse neler neler duyuyorum.O yüzden de hep şükrediyorum.Bebeğime de ayrıca teşekkür ediyorum her seferinde....

0 yorum:

Yorum Gönder