26 Eylül 2010 Pazar

İşte başlıyor...

22 Eylül günü ilk başta normal bir gün gibi başladı, öğle arasında birşeyler içime doğdu sanırım hemen eczaneden test alıp işyerinin tuvaletinde yaptım. Gerçi geçen 2 ayda da bazı belirtiler vardı ama hepsi psikolojikmiş ben de o yüzden bu ay herşeyi oluruna bırakmıştım. Teste baktım ve donup kaldım ellerim titremeye başladı çünkü çok silik bir ikinci çizgi vardı acaba mı dedim. Önce annemi sonra da en yakın arkadaşımı aradım. Sonrasında da hemen işyerinden izin alıp en yakın poliklinikte soluğu aldım. Saat 18.00 gibi sonuçların belli olacağını söylediler. O saate kadar zaman geçmek bilmedi. Ve telefondaki ses bana POZİTİF dedi. Hemen anneme ve arkadaşıma telefon edip sonucu söyledim çok sevindiler ama tabi doktora gitmeden çok fazla sevinmemem gerektiğini de zaten ben de aynı şeyi düşünüyordum. Bebeğim olmadan önce de hep internetten ve dergilerden yazılar okuyup bilgilenmeye çalışmıştım bu yüzden bazı şeylere karşı da hazırlıklı olmam gerekiyordu. Kocişime bu haberi nasıl söylesem diye düşünürken yol üstünden bir tane cici bebe bisküvisi aldım ve eve geldim. O gün de şansımıza yeni buzdolabımız gelmişti aşkım bilmiş gibi fazla eğilmemem için buzluğu altta olanlardan aldı ve de daha büyük hacimli olanından. Ben de o gelmeden bisküviyi dolabın içine koydum. Ona dolabı açmasını söyledim, baktı hiçbir anlam getiremedi. Ben tabi o sırada sırıtıyordum. Sonra söyledim ve birbirimize sarıldık çok ama çok mutlu oldu ve şoka girdi. Bir süre başka şeylerden konuştuk, şoku geçince ben şimdi babamı oluyorum dedi. Zaten çocukları çok seven ve uzun zamandır çocuk isteyen biri olduğundan bu haber onu oldukça sevindirdi.
Son 3 gündür de ben şoktayım,hala bu düşünceyi kabul edemiyorum neden mi evet çok istiyordum çok ama çok sevindim ama korkuyorum da hani olur da doktor olumsuz birşey söylerse çok büyük hayal kırıklığına uğramayayım diye. Ama bir taraftan da içim içime sığmıyor, folik asit içiyorum,beslenmeme dikkat ediyorum. Yarın yine kan tahlili yaptırıp beta hcg nin yükselip yükselmediğine baktırıcam. Doktora da sanırım haftaya gidicem çünkü henüz adetim geçmedi,zaten daha bir doktor da bulamadım. Bilinen doktorların çoğu haftanın hergünü dolu. Artık bir çaresine bakıcaz.
Bu blog adı üstünde bebeğimin blogu.Daha önce belki 100-150 blog okuyup ben de hamile kalırsam bir blog oluşturucam demiştim hep. Hem bebeğime hatıra kalması ve bu yaşadıklarımı unutmamam için (bu arada biraz unutkanım) hem de benimle aynı şeyleri yaşayan insanlarla bilgi alışverişinde bulunmak için.

Resimde alttaki test 22 Eylül'de yapıldı üstteki de bugün sabah.Alttakinde tam çıkmamış ama çok silik bir çizgi var üsttekinde artık daha çok belirginleşmiş.
Bebeğim umarım içimdesindir ve bana tutunursun. Seni çok ama çok sevicek annene ve babana hoş bir sürpriz oldun...

0 yorum:

Yorum Gönder