26 Aralık 2010 Pazar

4,5. Ayımız Kutlu Olsun :-)

Uzun bir ara oldu farkındayım, ama çok yoğun günler yaşadım ve değil yazmaya internete girmeye dahi vaktim olmadı. Eve akşam 8-8.30 gibi geliyorum,yemek yap,biraz tv ye bak derken uyuyakalıyorum. Bu koşturmaca da bebeğime birşey olucak diye korkuyorum. Çünkü bazen bankada su içmeye bile vaktim olmuyor. Ama az kaldı bebeğim doğduktan sonra zaten o tempoda onu büyütmeyi hiç ama hiç düşünmüyorum. Daha önce yazmıştım başka planlarım var diye, neyse konuyu fazla dağıtmadan dünkü doktor kontrolüne geleyim. Yine eşimle beraber gittik aslında arabamız bozulduğu için işten oraya kadar gelememe durumu vardı ben yalnız olucaktım. Ama dayanamadı tabi taksiyle geldi :-) İyi de oldu Atakan'ı yine beraber gördük. Doktorum demir hapına başlamam gerektiğini söyledi,folik asit,B12 vitamini de içeren bir demir hapı yazdı. Sabahları aç karnına içicekmişim. Bel ağrılarımı sordum olabilir dedi bankada çok çalışıyorsan normal dedi. Beslenmene dikkat et,ceviz,sebze,meyve ye bol bol dedi. Suyla aramı sordu ben de fazla olmadığını söyledim.Suyu arttır,çünkü bu aylarda idrar yolu enfeksiyonu çok olur,dikkat et dedi. Sonra tartıldım ve 4,5 ayım bitmesine rağmen hiç kilo almamışım,doktor da tebrik etti. Ama zaten sağlıksız şeylerden,hamur işinden uzak duruyorum tabi arada çikolata kaçaklarım oluyor ama ona da dayanamıyorum napayım. Göbeğim bu ay daha çok çıktı ama hala dışardan insanların fark edeceği kadar değil.
Ultrasonda doktor herşeyine baktı, beynine,omuriliğine,kalbine. Parmaklarını saydı,5'er taneymiş çok şükür.Gerçi parmakları eksik olsa da o benim bebeğim ona kıyamam ki.Yutkunurken gördük,ve resmen parmaklarını emerken gördük,çok şekerdi. Doktor amniyon sıvısından içtiğini söyledi ama resmen parmaklarını emiyordu. Kıpırtılarını 13.haftadan itbaren hissettiğimi söyledim olmaz öyle birşey varsa mucize olur dedi. Ama ben emnim ve hisettim adı mucize olsun olmasın. Zaten hareketli bir bebek ultrasonda kıpır kıpırdı.Annesi yer onu :-)) Boyu 16 cm, kilosu 220 gr mış,okuduğum kadarıyla ortalamanın biraz üstünde,hep tombiş olsun istedim bebeğim ama tabi normal doğum yapmama engel olmayacak kiloda.
Üçlü test için kan verdim, doktor herşey güzel gidiyor dedi, inşallah bu testi de atlatırız. Hafta içi sonucu belli olur. Bu arada ultrasonda 1 hafta ileri gözüküyoruz hala.Bakalım ilerleyen haftalarda ne olucak.Şimdilik benden ve oğlumdan haberler bu kadar, eğer olur da yazamazsam 2011'in herkese sağlık,başarı ve mutluluk getirmesini diliyorum...

Hamile Ben


7 Aralık 2010 Salı

Kıpırtılar

Bebeğimi son 1 haftadır çok net hissetmeye başladım.Diyeceksiniz ki ne kadar erken, ama kendi vücudumu tanıyorum ve hissettiklerimin bağırsak hareketi olmadığını çok iyi biliyorum.Sanki küçük bir kelebek içimde kanat çırpıyor.Hani gözleriniz seyirir ya işte onu karnımın içinde hissediyorum.Ama sadece dinlenirken ya da otururken, ayakta hissetmiyorum. Zaten bebekler anneleri ayaktayken ve hareket halindeyken sallantıdan uyur, dinlenirken de harekete geçerlermiş.O kadar güzel bir his ki kelimelerle anlatmam mümkün değil.İlerleyen aylarda  o minik kıpırtıların nasıl tekmelere dönüşüceğini hayal edemiyorum şu an. Ama onun da sırası gelicek. Bu aralar bankada çok yoğunuz ve biraz geç çıkıyorum işten.O yüzden de sırt ağrılarım dayanılacak seviyeyi aştı beni zorluyor. Sırt ağrılarını en iyi hamile platesi geçiriyormuş. Aslında hafta sonları gidebilirim ama şimdi bile tez,banka,ev işleri derken dinlenmeye  vakit bulamıyorum acaba onu da araya şıkıştırabilirmiyim diye de düşünmeden edemiyorum. Gerçi sırt ağrılarımı geçirecekse değer, hele ki ağırlaşınca daha da zorlanıcam gibi gözüküyor.Bunun dışında bir sıkıntım yok çok şükür, bebeğim çok uslu, gerçi sıkıntım olsa da onun için değer. Babası da ben de dört gözle bir dahaki randevuyu bekliyoruz....

28 Kasım 2010 Pazar

It's a BOY:-))

Evet oğlumuz oluyor. Tam da hissettiğim gibi. Cinsiyet tercihim hiç bir zaman olmadı sağlıklı olması yeterliydi ama nedense hep erkek olarak hissettim ve yanılmadım.Bu kadar erken belli olmasına şaşırdım ama doktorumuz kesin dedi ben de eh peki öyleyse dedim. 2 gün önce doktor kontrolümüz vardı,babamızla beraber soluğu doktorda aldık. Tabi heyecandan baya erken gelmişiz, biraz bekledik.Bekleme sırasında benim kalbim yerinden çıkacaktı çok heyecanlandım ama heyecanım cinsiyetini öğrenicem diye değildi, sağlıklı olup olmadığını merak ediyordum.Ultrasona girmeden doktorum şikayetlerimi sordu ben de pek bir şikayetim olmadığını, ama iştahsızlık, kabızlık ve bel ağrısı olduğunu söyledim. Sağlıklı beslenmeye devam bir problem yok dedi. Babamız hemen ya doktor bey eşim hiç aşermiyor normal mi dedi.Doktorla ikimiz güldük :-)) Kabızlık için "Magnesıum Diasporal" verdi. Sabah akşam yarım bardak suda eritip içecekmişim. Ayrıca "Osteocare" diye calcium ilacı ve bir de C vitamini ilacı verdi. Ben de ilaç içmeyi hiç sevmeyen biri olarak bu ilaçları almak zorundamıyım dedim. Bunlar besinlerle yeterli derecede alamayacağın vitaminler o yüzden alman gerek dedi.Paşa paşa içicez artık napalım. Daha sonra ultrasona geçtik. Ben yine kasıldım tabi, doktor rahatla dedi, yine nefesimi tuttum ve ekrana baktım. Kafası, elleri, bacakları oluşmuştu artık tam bir bebek şekline az kalmıştı. Ben ekrana kilitlenmiş bakarken doktor oğlun olucak Ayça dedi. Şaşkınlıktan ben bişey diyemedim,eşim çok sevindi gerçi onun için de fark etmiyordu ama ben onun bir oğlu olmasını istediğini gizliden gizliye sezmiştim.Sadece ben zaten hissetmiştim diyebildim. Sonra doktor iyice incelemeye başladı,omuriliğine, beynine,ense kalınlığına baktı. Baş popo mesafesi 7 cm dedi. Ben de yani normal mi dedim. Evet merak etme dedi. Bir problem gözükmüyor sağlıklı dedi. O zaman rahatladım işte. Sonra laboratuvara gidip ikili test için kan,idrar ve açlık kan şekeri için ayrıca kan verdim. Sonuçları doktora fakslayacaklarmış, bana da doktorum bilgi verecekmiş. Bu arada 3,5 aylık hamile olmama rağmen kilo almadığım gibi bir de 1 kilo vermişim. Doktor normal ilk aylarda olur kilo kaybı bişey olmaz dedi. Eh bebeğim sağlıklıymış, ben de kilo almak yerine vermişim ne yalan söyleyeyim çok sevindim. Bakalım ilerki aylarda kilo durumum ne olacak. Gerçi böyle iştahsız olursam fazla kilo almam ama herkes son üç ayda iştahın acayip artar çok yersin diyor.Onu da zaman gösterecek. Bir sonraki randevuyu 25 Aralık'a aldık. O zaman da üçlü test yapılacakmış. Benim aklıma üçlü test konusu takıldı. Doktor her hamileye uyguladığını söyledi, merak etme bir problem görsem test bile yaptırmam direk amniyosentez öneririm dedi. Neyse umarım birşey çıkmaz.Gece rüyama girdi, annelik böyle birşeymiş demekki şimdiden nasıl da endişeleniyor insan.
Ultrason resmimizi koyuyorum, resim gayet net ben bu kadar beklemiyordum.Bizim ufaklık uyuyordu ellerini yüzüne kapatmış bir şekilde,ben orda heyecandan ölürken,üstelik ultrasona girmeden çikolata da yemiştim belki hareketlenir diye bana mısın demedi. Babası gibi uykuyu sevecek herhalde :-p

17 Kasım 2010 Çarşamba

İlk Bayramımız

Bebeğimin ilk bayramı bu bayram,aslında doğduktan sonraki bayramı ilk bayramı olucak ama ben bu bayramı ilk bayramı olarak saymak istiyorum.Çünkü o benim kalbi pır pır atan,şeftali büyüklüğündeki, elleri,kolları,bacakları oluşmuş artık bir bebek görümünde olan miniğim.Dün bayramın ilk günü iyi geçti,aile büyüklerimize gittik,güzel yemeklerinden yedik.Bebeğim de mutluydu sanırım beni hiç üzmedi.Yalnız akşama doğru biraz ateşim yükselir gibi oldu korktum.Ama şimdi iyiyim,grip olmam umarım. Doktor randevumuz 26'sında o zaman tam 13 haftalık olucak. Acaba cinsiyeti belli olur mu?Sizinkiler kaç haftalıkken belli olmuştu?Bir an önce cinsiyetini öğrenmek istiyorum,tabi kız ya da erkek olması fark etmez sadece belirsizlik beni meraklandırıyor.Bir de yapılacak olan testler var,inşallah bir aksilik çıkmaz.Pek aklıma getirmemeye çalışıyorum ama insan ister istemez endişeleniyor.Onun dışında işyerinde hala çok yoğunuz ama bu bayram arası iyi geldi yoksa bitip tükenmeme az kalmıştı. Tabi bir de okul var. Tez önerimi Şubat'a kadar yetiştirmem gerek yoksa yüksek lisansım yanıcak.Bazen çok bunalıyorum ama hepsi geçicek diyorum sen neler atlatmadın ki Ayça bunu da atlatırsın diye kendime gaz veriyorum :-)
Hala kilomda bir değişiklik yok ama bana sanki genişliyorum gibi geliyor.Yemeklerle aram pek iyi değil.Az yiyebiliyorum,ama çok şükür midem bulanmıyor.Umarım gerekli besinleri bebeğime verebiliyorumdur. Tek kötü yanım fazla su içmiyorum,su işini mutlaka halletmem gerek.İlerde amniyon sıvısı azalırsa diye vicdan azabı çekiyorum,umarım öyle birşey olmaz.Büyük tuvalete çıkamama ve bel ağrısı dışında bir sıkıntım yok onlar da zaten çok zorlamıyor.Keşke herkesin hamileliği böyle geçse neler neler duyuyorum.O yüzden de hep şükrediyorum.Bebeğime de ayrıca teşekkür ediyorum her seferinde....

7 Kasım 2010 Pazar

İlk Cicilerimiz




Biraz uzun bir ara oldu biliyorum ama inanın bilgisayarı açmaya bile halim yoktu, işten eve gelince yemek yapıp sonra televizyonun karşısında uyuyorum.Uyku halim hamilelikten değil,işte çok yoruluyorum,bizim bölümden 2 kişinin tayini çıktı ve 2 kişi kaldık. Yeni gelen kişi de 1 hafta sonra gelicekmiş,yani daha 1 hafta bu şekildeyim. Hala işyerindekilere hamile olduğumu söylemedim zaten daha anlaşılmıyor.Bu arada hayatım için önemli bir karar aldım,bebeğimi doğurduktan sonra bankaya geri dönmeyi düşünmüyorum. Onun yerine hep hayalim olan kreş ya da oyun grubu gibi bir yer açmayı düşünüyorum. Tabi ben çocuk gelişimi ya da anaokulu öğretmenliğinden mezun değilim o yüzden çocukların eğitimi ile ben ilgilenmiyicem, ben oranın yöneticisi olucam gerektiğinde denetleyip,başında durucam.Belki sonradan o bölümlerden birinde yüksek lisans yapabilirim.Hem çocuğum da yanımda benimle birlikte olucak ve giriş çıkış saatlerim biraz daha esnek olabilecek.Aslında bu düşüncemi emekli olduktan sonra yapmayı düşünüyordum ama bankaya artık daha fazla tahammül edemeyeceğimi ve çocuğum açısından da en uygun olanın bu olacağını düşünüyorum.
Neyse yukardaki resimler bebişimizin ilk cicileri ikisini ben aldım,ikisi hediye geldi. En sondaki %100 organik,hatta internetten de yine organik bir set sipariş verdim o da yarın sanırım elimde olur. C&A'da çok güzel şeyler var,hem de fiyatları uygun.Özellikle hamile kıyafetlerine bayıldım bir tane aldım bile.Hem modern hem de şık şeyler var.Bebek için de 5'li kısa kollu body aldım.Ama en beğendiğim mağaza kesinlikle Mothercare oldu,o bodylerin şekerliklerine bittim.Desenleri o kadar güzeldi ki,ama annem 15'ini beklememi o zaman indirim olduğunu söyledi.Her ayın 15'inde Mothercare'de indirim varmış,ben bilmiyordum,öğrendim. Şimdi 15'ini bekliyorum.
Hamileliğime gelirsek 2,5 ayı geride bıraktım,riskli haftalarım 2 hafta sonra biticek inşallah.Ben de yine ne mide bulantısı,ne uyku,ne aş erme hiçbiri yok. Daha hiç kilo almamışım,çok sevindim. Zaten normal yediğimden az yiyorum ama sağlıklı şeyler yiyorum o yüzden bebeğim yeterince vitamin alıyordur diye düşünüyorum.Ama karnım çıktı, herkes şaşırıyor bu kadar erken çıkar mı diye valla ben de anlamadım.Kilomda bir değişiklik yok ama karnım dar birşey giyince baya baya belli oluyor.Herhalde füze gibi bir karın beni bekliyor :-)) Bu arada erkek olursa (ki herkes erkek demeye başladı ben de biraz öyle hissediyorum) adı hazır,daha doğrusu ilk adı hazır. Diğer adını da babası koyacakmış,kendisi adil olsun diye öyle olmasını sitedi.Kız olursa birkaç seçenek var ama açıkçası kız da daha zorlanacak gibiyiz.
Bizden havadisler şimdilik bu kadar,sevgiyle kalın...

26 Ekim 2010 Salı

Uslu Olucak Herhalde

Nerdeyse 9 haftalık oldu miniğim ama hamilelikle ilgili çok şükür bir sıkıntım yok.Bebişim annesini üzmemeye çalışıyor, yerim ben onu, hep böyle olur umarım,tabi nazarım değmezse :-)Aslında o yüzden pek bunları yazmak istemiyorum ama bir taraftan da ileride okuduğumda nasıl bir hamilelik geçirdiğime dair anılar olsun istiyorum. Midemin bulanması azaldı zaten fazla yoktu ama olan da gitti sayılır.Sadece akşamları canım hafif şeyler yemek bazen de hiçbirşey yemek istemiyor. Bu aralar salatalara aş eriyorum,ne güzel değil mi,hem sağlıklı da.Onun dışında yoğurt,peynir ve çorba favorilerim,tatlı olarak da işyerinde midem kazınınca birkaç bisküvi yiyorum aslında onu azaltmam gerek ama o kadar da olur değil mi :-p Arasıra aynı pozisyonda oturunca belim ağrıyor ama o da normal geliyor olur o kadar. Çok hafiften göbeğim çıktı,kilomda bir değişiklik yok ama göbeğim ayva göbeği biraz aştı gibi. Duygusal olarak da öyle herkesin dediği ağlamalar,sinirler falan ben de yok. Gayet normal ve mutluyum,çocuğum ne olacak iyi bir anne olacakmıyım gibi endişeler oluyormuş duyduğuma göre ama ben de onlar da yok çünkü zaten kendime inanıyorum iyi bir anne olacağıma dair,o yüzden problem yapmıyorum.Biraz rahatım sanırım, ama bazıları abartıyor gibi geliyor bana. Yok şunu yapma, bunu yeme, kapris yap, ağla, aman bişey olmasın. Geçenlerde biri nar suyu hamilelere zararlıymış dedi yok artık dedim meyve bir hamileye ne yapabilir ki üstelik çok da yararlı olan meyve.Doktorum çiğ et ve şarküteri ürünleri dışında bana hiçbir yasak koymadı onlar da zaten olması gereken yasaklar.Sonuçta hasta değiliz ki,yaşam eskisi gibi devam ediyor sadece biraz dikkat etmek gerek,zaten kafaya çok takarsan sürekli huzursuz bir şekilde gezersin hem bebeğini de strese sokarsın ne gerek var böyle şeylere.İnsan hep anlatılanlardan öyle olucak zannediyor,ancak başına gelince anlıyor.Bir yerde duymuş ya da okumuştum her hamilelik ve her bebek yeni bir kitap gibidir diye bence çok doğru.
Bu arada bebişime çok tatlı ciciler aldım ama onları bir dahaki yazıda sizinle paylaşıcam.Kitap alamadım,o yüzden hala tavsiyelerinizi bekliyorum,benden bugünlük bu kadar,dinlenmem gerek,yoğun bir iş günüydü...

20 Ekim 2010 Çarşamba

Ama Bu Haksızlık

Bugün iş yerinde performans değerlendirmesi vardı, ve bana en düşük notu vermişler,o kadar sinirlendim ve üzüldüm ki,zaten hassas bir dönemdeyim bu haksızlık karşısında sinirlerim bozuldu. Ben ki oradaki en fazla çalışan insanlardan biriyim,verdikleri işleri zamanında yapıyorum, insanlarla iletişimim iyi, kendimce iyi bir iş disiplinim var ama benden daha az çalışan insanlar daha fazla prim alıyor.İş hayatı bu adil olmadığını biliyorum, ama sen bir yönetici olarak çalışmayanı ödüllendirip çalışanı cezalandırırsan eninde sonunda bir yerde kendi ipini çekersin.Bu yetmiyormuş gibi bir de pazar gününe toplantı koymuşlar.Biliyorum bunlar iyi haberler değil, ama hayatımda hep de iyi şeyler olmuyor ve herşeyi paylaşmak için buraya yazıyorum eğer sadece iyi şeyleri yazsaydım samimi olmazdım değil mi?
Neyse bunları geçeyim,bebiş iyi sanırım,gerçi arada kasıklarımda ağrılar oluyor ama o kadar olur diyorum. Sabahları ve akşamları midem biraz bulanıyor ve canım hiçbirşey yemek istemiyor.Sadece öğlen normal oluyorum. Ama ona da şükür en azından kusmuyorum.Artık eğilirken zorlanıyorum,göbeğim daha büyümedi ama yine de birşey engel oluyor gibi. Geçen komik birşey oldu,ayakkabı deneyeyim dedim, ayağıma binbir zahmetle giydikten sonra kan ter içinde çıkartmaya uğraşıyordum o sırada görevli geldi ve ayağıma asıldı adam çekiyor ama ayakkabı çıkmıyor o sırada herkes bize bakmaya başladı,komik bir görüntü olmuştur mutlaka.Allah bilir göbeğim çıkınca ne durumlara düşücem :-))
Pazar günü bebişe birkaç şey bakayım diyorum,şimdi diyeceksiniz bu ne acele.Ama benim gibi 17 yaşından beri bebek kıyafetlerine,oyuncaklarına bakan (dergilerden, gittiğimiz mağazada gördüklerimden)biri olarak sanırım pek acele sayılmaz. Gerçi 5 aydan önce birşey alma derler ama ben hep bu hayalle yaşamıştım, alırken şöyle özenirim böyle özenirim diyordum,e-bebek'in, joker'in gazetede verdiği broşürleri hala saklarım içlerine bakar bebeğim olunca hangisini alsam diye düşünürdüm.Herhalde nasıl bir çılgınlık seviyesinde çocukları sevdiğimi anlamışsınızdır.Chico'ya uğramayı düşünüyorum,orda yeni doğanlar için 3'lü set halinde bodyler,tulumlar varmış, hem kış sezonunda olduğumuzdan yaz sezonu daha ucuzdur diye tahmin ediyorum,o yüzden şimdi almakta fayda var. İlk aldığım ciciyi de burda sizinle paylaşıcam.Bir de gitmişken D&R'a uğrayıp hamilelikle ilgili kitap almayı düşünüyorum. Çok beğendiğiniz,işinize yarayan kitap isimleri varsa lütfen yazın, deneyimli annelerin de blogu takip ettiklerini görüyorum o yüzden sizden tavsiye bekliyorum:-))

16 Ekim 2010 Cumartesi

Tarifsiz Cümleler

Evet başlığımda da yazdım, ne kadar anlatsam ne kadar kalbimi açsam yetersiz kalır cümlelerim çünkü ancak yaşayan anlar ben de yaşamadan anlayamamıştım.
Dün ilk kez doktora gittim, gün boyunca o kadar heyecanlıydım ki kalbim yerinden çıkacak sandım.Ve annemle beraber gittiğimizde kapıda ve içeride çok güzel karşılandık.Bana doktorun odasına girmeden birkaç soru sordular, sonra doktorumla tanıştım. Karşımda bilgili,işinin ehli birini buldum. En önemlisi de beni rahatlatmasıydı. Sonra bir anda ayağa kalktı hadi bebeği görelim dedi, ultrasonun olduğu odaya gittik,uzandım, karnıma jel sürüp ultrason aletini yerleştirdi.Ben nefesimi tutmuş, ekrana bakarken doktorun söyleyeceklerinden başka bir şey düşünmüyordum. İşte burda dedi, ekranda bir kese içerisinde de üzüm kadar bir şey gördüm.Sanki o görüntülerdeki benim bebeğim değil başkasının bebeğini izliyorum gibi geldi zaten evlenirken de sanki evlenen ben değilim başkasının düğününe gitmişim gibi hissetmiştim. Yani hayal gibiydi ama gerçekti.Ne diyeceğimi ne hissedeceğimi bilemedim sadece nefesimi tuttum. Çünkü her ne kadar hamile oluğumu bilsem de hep korktum ya dış gebelikse ya kalbi atmıyorsa diye o yüzden çok sevinemedim. Sevinirsem sonra üzülürüm büyü bozulur gibi geldi. Ama doktor kalp sesini dinletip,pıtır pıtır atan kalbini bana gösterince öyle bir rahatladım ki, işte o an dünyanın en mutlu insanı bendim benden başkası olamazdı.Annemin tepkisi çok hoştu. Anneannesinin güzeli,kuzusu yerim ben seni dedikçe gülesim geldi :-))çünkü daha bebek görüntüsü bile yoktu ufacık bir noktaydı ama işte o da ne yapacağını ne diyeceğini şaşırdı sevinçten :-))Babası bizimle gelemedi çünkü ne yazık ki bu hafta babamın akciğer kanseri olduğunu öğrendik,babamla beraber bütün gün hastanede testler için uğraştılar. Ama ben her zamanki gibi her şeyin iyi olacağına ve babamın düzeleceğine tüm kalbimle inanıyor ve hissediyorum. Bir dahaki kontrole inşallah babamızda bizimle gelecek ve beraber görücez üzümümüzü. Eve gelince babamıza resmimizi gösterdim baya inceledi çok küçük dedi. Babası onu çok seviyor, her gün karnımı seviyor onunla konuşuyor. Yüzde binbeşyüz eminim çok ama çok iyi bir baba olacak.
Neyse ben tekrar doktorun söylediklerine döneyim. 7 haftalık sağlıklı bir gebelik dedi, maşallah diyelim :-)) Senden şimdi test istemiyicem,25 Kasımda istiyicem dedi.Ama o arada eğer kanaman olursa,idrarında yanma,ağrı olursa,ateşin 38'in üstüne çıkarsa,üst üste 2 gün kusarsan beni acil olarak arıyıcaksın dedi.Bunların dışında 2 kilodan fazla ağır kaldırma, üst raflara uzanma, bol bol dinlen,uyu dedi. Ben de ama ben bankada çalışıyorum ve baya yorucu oluyor dedim. Doktorum da sağ olsun eğer seni çok yorarlarsa ben sana rapor ayarlarım merak etme dedi.Yalnız tek bir şeye takarım o da kilo dedi, 24 Aralığa kadar 3 kilodan fazla alma dedi.Ben de içimden allah yandım dedim.Yağsız sebze yemekleri ve salata ye dedi. Sanırım beni Ebru Şallıyla karıştırdı :-)) gerçi başlangıç kilon çok iyi aferin dedi,ben de hamile kalmadan önce diyet yapıp kilo verdiğimi söyledim.Ama ne yapıp edip 3 kiloyu geçmemem gerek,sanırım beslenme uzmanına gidip yardım almam gerekecek,hem bebeğim için yeterli gıdaları almalıyım hem de fazla kilo almamalıyım.Bir de annemle ikisi aa bebek 5 haziran gibi doğacak yani ikizler olacak tüh falan dediler. Benim için hiç önemli değil sağlıklı olsun da, ama annem ikizler burcunu hiç sevmiyor, doktorum da sevmiyormuş bunu öğrendim. Ne olacaksa sanki, annem torunu olunca ikizler diye sevmeyecek mi saçma işte,ama gel de anlat.
İşte ilk doktor maceram böyle geçti, şimdi sırada resimler var. Ama fotoğraftan fotoğraf çektiğim için görüntü çok iyi değil yine de sizinle paylaşmak istedim.İşte benim üzümüm :-))


7 Ekim 2010 Perşembe

Nazar

Evet nazar değdi, ama ben kendime değdirdim. Midem bulanmıyor, uykum yok demiştim değil mi,artık ikisi de var. Sabah ve akşamları midem bulanmaya başladı, canım bişey yemek istemiyor zorla yiyorum, gerçi bir açıdan iyi oldu biri ya da birşey bana dur demese ben deli gibi yemeye devam edicektim. Bunlar sıkıntılı durumlar olsa da sonunda güzel bir şey beni beklediğinden sabrediyor ve şükrediyorum. İnsan hayatta kaç kere hamile kalıyor ki, iyisiyle kötüsüyle tadını çıkartmak istiyorum. Ama şu aralar kafam o kadar karışık ki, bir yandan iş bir yandan ödevler, bir yandan ev işleri bir yandan da acaba bebeğim iyi mi kalbinin attığını duyabilecekmiyim gibi düşünceler kafamın içinde dönüp duruyor. Diğerleri bir şekilde halledilir de yeter ki  bebeğim sağlıklı olsun. Herkesin annesi gibi benim annem de derdi anne olunca anlarsın diye şimdiden birini kendinden fazla düşünmenin ne demek olduğunu anlıyorum,onun için endişelenmenin,o iyi olsun da ben kötü olsam da olur demenin ne demek olduğunu... Daha anlamam gereken çok şey var bunlar başlangıç biliyorum, olsun böyle başlangıçlara her zaman varım.
Bugünü saymazsam 1 hafta kaldı küçüğümle tanışmama, bana seninle tanışma şerefini vericeksin değil mi bebeğim....

3 Ekim 2010 Pazar

Bendeki haller

Kendimi hiç hamile gibi hissedemiyorum niye derseniz ne mide bulantısı var, ne baş dönmesi ne uyku ne de kokulara karşı hassasiyet. Gerçi ben çok memnunum halimden ama hani hep öyle duymuşuz ya olmazsa tuhaf geliyor. Sadece çok sık idrara çıkma var ben de,zten o da olmasa tümden şüphelenicem :-p Amann neyse şimdi kendime nazar falan değdiririm en iyisi susayım :-))
Bugün anneannesi saolsun canım ne çektiyse yaptı, birkaç günlük yemeğim de hazır,daha ne olsun değil mi.Ben bu hamilelik işini daha çok sevmeye başladım. Sabahtan annemle beraber organik sebzelerimizi de aldık. Annemlerin evinin oraya bir adam köyden yumurta, domates, biber, salatalık, nohut getiriyor. Biz de kışlık erzaklarımızı aldık. Şimdi onları bir güzel buzluğa yerleştirmek kaldı. Daha önceden fasulyelerimi koymuştum, domates rendeleyip koyucam, biberlerimi koyucam,bir de nohut haşlayıp koymam gerek. Tabi bankanın yoğunluğunda ne ara fırsat bulur da koyarım bilmiyorum ama mutlaka birşeyler ayarlamam gerek.Havalar da iyice soğumaya başladı, ayaklarım çok üşüyor kalın kalın giyiniyorum valla hasta olmamak için.Şimdilik benden bu kadar, daha yapılacak ütülerim var,arada da dinlenmem gerek ki bu hafta bankada beni çok iş bekliyor.

5. Hafta

 Memelerde dolgunluk ve hassasiyet bu haftada en sık karşılaşılan yakınmadır.Sürekli uyku hali ve halsizlik genelde görülen bulgulardandır. Uterusunuzdaki büyüme mesanenizin kapasitesini azalltığı için sık sık tuvalete gitme ihtiyacı duyabilirsiniz. Eğer hala daha doktorunuza gitmediyseniz biran önce gidin çünkü içinizdeki canlı ile tanışma zamanı geldi.Doktorunuz vajinal ultrasonografi ile gebelik kesesini uterus içinde size gösterecektir. Eğer ultrasonda kese görülemez ise bu bir dış gebelik olabilir.Dış gebelik hayati tehlike yaratabilen ciddi bir durumdur, bu nedenle ilk kontrolünüzü geciktirmemeniz kendi menfaatiniz icabıdır.

Döllenmeden sonraki 16. günde gelişim iyice hızlanır. Endoderm tabakasından akciğerleri çevreleyen zarlar, dil, bademcikler, ürethra, mesane ve sindirim sistemi gelişirken, mesodermden kaslar, kemikler, lenf sistemi, dalak, kan hücreleri, kalp, akciğerler ile üreme ve boşaltım sistemleri farklılaşır.Cilt, tırnaklar, saç, gözün lens tabakası, işitme sistemi, burun, sinüsler, ağız, anus, diş mineleri, hipofiz bezi, meme dokusu ve sinir sitemi ise ektoderm tabakasından farklılaşır. Döllenmeden 17-19 gün sonra embryonik alan bir armuta benzer. Kafa kısmı kuyruk kısmına oranla daha geniştir. Ektoderm tabakası nöral plakayı oluşturmak üzere kalınlaşır. Bu plakanın kenarları kıvrılır ve nöral oluk adını alır. Bu embryonun sinir sisteminin taslağıdır ve ilk gelişen organ sistemlerinden birisidir.

Bu haftanın sonunda bebeğin kan hücreleri oluşmuştur ve epitel hücreler arasında kanallar oluşturmaya başlamıştır. 21. güne ulaşıldığında mesodermden köken alan somitler nöral oluğun her iki yanında ve kuyruk kısmından başlayarak belirmeye başlar. Endokardial hücreler ise erken embryodaki ilkel kalp tüplerini meydana getirmiştir.

30 Eylül 2010 Perşembe

Sonunda Buldum

En nihayetinde çalışmalarım sonuç verdi ve doktoru buldum. 15'ine randevu aldım umarım kendisini severim. 15'ine almamın sebebi kalp atışlarını da duymak istemem böylelikle 2 kere gitmek zorunda kalmıyıcam. Bu doktoru çok önerdiler, gidip görücez dedikleri kadar var mı diye, eğer iyiyse size burdan ismini yazıcam ki herkes faydalanabilsin. Çünkü hamilelikte doktor araştırması sıkıntılı oluyor, ben de yaşadım ve hala yaşıyorum. O yüzden iyi doktorları  tavsiye etmekte yarar görüyorum.

Bugün benim doğumgünüm. Bana en güzel hediye sen oldun bebeğim. Babana bundan 20 gün önce keşke doğumgünümde hamile olduğumu öğrensem ne güzel olur demiştim. Ve sen de beni duymuş gibi gerçekten de geldin meleğim. Baban bana hediye olarak nazar boncuklu kolye aldı, özellikle seçtik sana ve bana nazar değmesin diye. Bugün tahmin ettiğim etmediğim herkes annenin doğumgününü kutladı,sen de artık konuşmaya başlayınca kutlarsın :-)))şaka bir yana senin varlığın yeter kutlamasan da olur,yeter ki sağlıklı ol...

28 Eylül 2010 Salı

Yoğun ve Yorgunum

Bugün sabah işten izin alıp okula gittim. Dersler başladı, ama hepsini sadece 1 günde almak durumundayım,çünkü işyerinden 3 haftada bir 1 gün izin verdiler. Nasıl olacak bilmiyorum ama bu dönemi de atlatıp bebeğim doğmadan tez önerisini vermem gerek. Çünkü 9 ay sonra baya bir yoğun olucam. İnşallah üstesinden gelebilirim. Bebeğim bana bol bol enerji ver olur mu çünkü buna çok ihtiyacım olucak...
 Bu arada teyzem Hacettepe'den tanıdığı bir doktoru önerdi, bakalım belki ona giderim, çok duyulmuş biri. Ama onlar da dolu oluyorlar.Az kaldı bebişim inşallah kalp atışlarını duyucaz, bunun için dua ediyorum....

27 Eylül 2010 Pazartesi

Annelik Yolculuğunuzda Yanınızdayız




Ben aylar önce milupanın yukarıdaki adresine üye olmuştum. Sonrasında bana resimdeki paket hediye geldi. Hem de hamile olduğumu öğrendikten 1 gün sonra, artık tesadüf mü yoksa bebeğimin şansı mı bilemiyorum. Milupanın böyle bir ürün ve bilgilendirme paketi göndermesi gerçekten hoş. İçinde "Bebeğimi Beklerken" kitapçığı var okudum ve hoşuma gitti. Ayrıca içinde Nivea Baby temizleme mendili, Milupa Still-Tea ve indirim kuponları da var. Size de tavsiye ederim...

Şimdilik Haberler İyi

Bugün öğlen yine kan testi yaptırdım ilkinde 82,9 çıkmıştı şimdi 1539 çıktı. Sanırım bu iyi haber en azından değerler yükseliyor o yüzden çok mutluyum. Ama yine de doktora gitmeden ve kalp atışlarını duymadan fazla sevinemiyorum. Bugün karnım inanılmaz acıktı,valla öğle arasında iş arkadaşlarımdan utandım niye derseniz işyerine yakın çok güzel ev yemekleri yapan bir yer var oraya gidiyoruz. Herkes aa bugün yemek ne kadar fazla yiyemiyicez galiba falan demeye başlaı ama ben ne yaptım kıtlıktan çıkmış gibi yemeklere saldırdım. Yemek yedim 2 saat sonra ölüyorum açlıktan bisküvi falan atıştırıyorum ama kar etmiyor. Allahım şimdiden iştahım böyle olursa ben ne yaparım 100 kilo falan olurum herhalde. Umarım bu geçici bir dönemdir yoksa dikkat etmem gerekecek. Doktorlara göre en iyisi 12-15 kilo arası,inşallah o kiloyu geçmem. Çünkü hem doğum açısından hem de sonrasında vermede baya zorlanırım. Gerçi ev yemekleri yiyorum,salam,sosis,sucuk gibi şarküteri ürünleri,kızartma yemiyorum,çayı ve kahveyi kestim,çikolatayı arada canım çektiğinde yiyorum.Yani dikkat ediyorum aslında ama bir taraftan da çok kilo almaktan korkuyorum. Aman ye canım ne olacak sen hamilesin başka ne zaman yiyeceksin diyenler olabilir ama sonrasında vericem diye işkence çekmektense kontrollü bir şekilde kilo almak daha iyi. Ben şimdi böyle diyorum ya kendime bunları birkaç ay sonra hatırlatmam gerekecek sanırım :-)))

26 Eylül 2010 Pazar

4. Hafta

"Henüz adet gecikmesi olmamıştır.Bugünlerde adet kanamasını bekleyen anne eğer adet göremezse ilk gebelik bulgularından biri olan adet gecikmesi gerçekleşecektir. Ancak bazen ekilen hücreler rahim içindeki küçük damarları yırtarak , hafif damlama şeklinde bir kanamaya neden olabilir.

Halk arasında "üstüne görme" olarak tanımlanan bu kanama bazen beklenen adet gibi algılanabilir.Böyle bir durumda (zamanı uygun olsa da daha az bir kanama olursa) anne adayı kanamayı takiben evde veya bir laboratuarda yapılacak bir idrar testi ile gebelik müjdesini alabilir.
Hamileliğin ilk belirtisi geciken adet kanamasıdır. Bulantı hissi, sabah halsizliği ve kusma ise diğer erken belirtilerdendir. Sık ve az öğünlerle beslenmek, sabah kalkmadan önce hafif bir şeyler atıştırmak sabah halsizliklerinin olumsuz etkilerini azaltmada oldukça etkilidir. Ayrıca asitli gıdalardan ve kokulu her türlü maddeden uzak kalınması da tavsiye edilir. Genellikle bu halsizlikler ilk trimestrinin bitmesiyle beraber kaybolur. Ancak bulantı ve kusmalarla beraber halsizlik ve idrar renginde koyulaşma görülmekte ise mutlaka doktora başvurulması gerekir. Yorgunluk görülebilir, en iyi yöntem dinlenmektir.

Bunun yanında aşerme olarak da adlandırılan, bazı gıdalara ve tatlara karşı aşırı istek duyulması da hamileliğin ikinci veya üçüncü haftasından itibaren görülebilmektedir.
Bu dönemde kan yada idrar testleri ile gebelik testleri pozitif olabilir. Yorgunluk,midenizde kazınma, gögüslerinizde gerginlik ve acıma, bulantılarla birlikte bebeğiniz artık ben buradayım demeye baslıyor.

Anne adayı henüz bir değişiklik hissetmese de sıvı ile dolmaya başlayan bir gebelik kesesi (amniotik kese) oluşmaya, çocuk eşi şeklinde farklılaşan hücreler embrio'ya oksijen ve besin taşımaya başlamıştır.
Bebek anne rahmi içinde amnion denilen bir sıvı içinde gelişir. Bu sıvı bebeğin rahat hareket etmesini sağlar, olası darbelerden korur ve bebeğin akciğerlerinin, sindirim sisteminin ve diğer pekçok organının sağlıklı gelişiminde rol oynar."


Madem öyle ben de benim gibi anne adaylarına ya da olacaklara yardımcı olması açısından kendi belirtilerimi yazayım. Ben daha çok akıntımın çoğalmasından,midemin kazınmasından,arada kasıklarıma giren ağrıdan anladım. Ama bendeki en önemli belirti göğüslerimin adet olmadan önceki ağrıdan çok farklı bir şekilde ağrımasıydı. Uyku hali ile henüz tanışmadım tam tersine ben de uykusuzluk oldu. Midem çok nadir bulandı ama o da şiddetli değildi umarım bundan sonra da bulanmaz. Folik asit ilacını bu ay almaya başladım daha öncesinde alamadım ama bir sorun yaratacağını düşünmüyorum. Yarın ki kan testi için heyecanlıyım...

Susam tanesinden biraz küçük bebeğim seni seviyorum,anneciğine tutun olur mu...
 

İşte başlıyor...

22 Eylül günü ilk başta normal bir gün gibi başladı, öğle arasında birşeyler içime doğdu sanırım hemen eczaneden test alıp işyerinin tuvaletinde yaptım. Gerçi geçen 2 ayda da bazı belirtiler vardı ama hepsi psikolojikmiş ben de o yüzden bu ay herşeyi oluruna bırakmıştım. Teste baktım ve donup kaldım ellerim titremeye başladı çünkü çok silik bir ikinci çizgi vardı acaba mı dedim. Önce annemi sonra da en yakın arkadaşımı aradım. Sonrasında da hemen işyerinden izin alıp en yakın poliklinikte soluğu aldım. Saat 18.00 gibi sonuçların belli olacağını söylediler. O saate kadar zaman geçmek bilmedi. Ve telefondaki ses bana POZİTİF dedi. Hemen anneme ve arkadaşıma telefon edip sonucu söyledim çok sevindiler ama tabi doktora gitmeden çok fazla sevinmemem gerektiğini de zaten ben de aynı şeyi düşünüyordum. Bebeğim olmadan önce de hep internetten ve dergilerden yazılar okuyup bilgilenmeye çalışmıştım bu yüzden bazı şeylere karşı da hazırlıklı olmam gerekiyordu. Kocişime bu haberi nasıl söylesem diye düşünürken yol üstünden bir tane cici bebe bisküvisi aldım ve eve geldim. O gün de şansımıza yeni buzdolabımız gelmişti aşkım bilmiş gibi fazla eğilmemem için buzluğu altta olanlardan aldı ve de daha büyük hacimli olanından. Ben de o gelmeden bisküviyi dolabın içine koydum. Ona dolabı açmasını söyledim, baktı hiçbir anlam getiremedi. Ben tabi o sırada sırıtıyordum. Sonra söyledim ve birbirimize sarıldık çok ama çok mutlu oldu ve şoka girdi. Bir süre başka şeylerden konuştuk, şoku geçince ben şimdi babamı oluyorum dedi. Zaten çocukları çok seven ve uzun zamandır çocuk isteyen biri olduğundan bu haber onu oldukça sevindirdi.
Son 3 gündür de ben şoktayım,hala bu düşünceyi kabul edemiyorum neden mi evet çok istiyordum çok ama çok sevindim ama korkuyorum da hani olur da doktor olumsuz birşey söylerse çok büyük hayal kırıklığına uğramayayım diye. Ama bir taraftan da içim içime sığmıyor, folik asit içiyorum,beslenmeme dikkat ediyorum. Yarın yine kan tahlili yaptırıp beta hcg nin yükselip yükselmediğine baktırıcam. Doktora da sanırım haftaya gidicem çünkü henüz adetim geçmedi,zaten daha bir doktor da bulamadım. Bilinen doktorların çoğu haftanın hergünü dolu. Artık bir çaresine bakıcaz.
Bu blog adı üstünde bebeğimin blogu.Daha önce belki 100-150 blog okuyup ben de hamile kalırsam bir blog oluşturucam demiştim hep. Hem bebeğime hatıra kalması ve bu yaşadıklarımı unutmamam için (bu arada biraz unutkanım) hem de benimle aynı şeyleri yaşayan insanlarla bilgi alışverişinde bulunmak için.

Resimde alttaki test 22 Eylül'de yapıldı üstteki de bugün sabah.Alttakinde tam çıkmamış ama çok silik bir çizgi var üsttekinde artık daha çok belirginleşmiş.
Bebeğim umarım içimdesindir ve bana tutunursun. Seni çok ama çok sevicek annene ve babana hoş bir sürpriz oldun...